Öncelikle tüm blog okurları ve Stereo Mecmuası müdavimlerine yıllar sonra selamlar, malumunuz takip edenler bilir, tıpkı Stereo Mecmuası gibi birkaç yıldır benim bloğumda ara sıra yaptığım ufak paylaşımlar haricinde derin bir uykuda idi, fakat bu yazı ile beraber en azından ben bloğumda düzenli yazılar yazmaya başlayacağım. Umarım sizlerde okursunuz. Bu kısa açılıştan sonra gelelim ilk yazımızın konusuna altta.
Alan Parsons Project
Eric Woolfson ile Alan Parsons'ın birlikte vücuda getirdikleri bu iki kişilik grup Progressive Rock yönelimli müzik yapmakla ile birlikte, eserleri bu türde pek rastlanmayan ve olası olmayan bir biçimde, kolay dinlenebilir ve akılda kalıcı bir sound' a sahipti.
Alan Parsons her şeyden önce, birçok müzik severin "Müzikal Deha" olarak nitelendirdiği, bir müzisyen, ses teknisyeni ve kayıt mühendisidir. Grubun kurulduğu 1976 yılından çok önceleri kayıt mühendisliği ve ses teknisyenliği ile öne çıkmıştır. İnanmayan olursa bizzat kendisinin kayıt ve ses teknisyenliği çalışmalarını yaptığı, The Beatles'ın 1969 yılı Abbey Road albümü ya da 1970 Let It Be albümlerini ya da Pink Floyd albümlerini dinleyip değerlendirebilir. Bu arkada, Alan Parsons Project albümlerinde nasıl muhteşem bir ses teknisyeni ve kayıt mühendisi olunacağına dair resital verir. Ayrıca, grubun beste ve sözlerine katkıları ve vokallere katkıları yadsınamaz.
Grubun diğer yarısını ise merhum müzisyen, ne yazık ki 2.12.2009'da kansere yenik düşmüştür, Eric Woolfson oluşturur. Kendisi grubun tüm albümlerinde muhteşem besteleri ve söz yazma kabiliyeti ile dinleyenleri büyülerken, tüm albümlerde öne çıkan parçalarda ana vokalleri okumuştur. Aklıma ilk gelen örnekler Eye In The Sky ve Don't Ask Me Now oldu ama plaklarının kapak ya da iç zarflarında hangi parçalarda ana vokallerde olduğunu görebilirsiniz.
Peki Alan Parsons Project'in yaptığı işlerin " zamanın ötesinde" olduğundan söz edilebilir mi? Evet, belki de..
Eğer 1976 yılına gidersek, Alan Parsons Project henüz oluşmuş ve ilk albümleri Tales Of Mystery and
Imagination ünlü yazar Poe'nin eserlerinden esinlenerek bir derleme olmuştur.
Peki 1976 yılında ya da diğer bir deyişle 70'lerde rock müziğin ana akımı nedir? Tabii ki, klasik rock veya rock'n roll. Led Zeplin, Deep Purple, progresif gruplardan Camel ya da sonrasında Def Leppard, Pink Floyd, Jetro Tull, Rolling Stones ve daha niceleri ki rock müzik bu şekilde üst seviyelere çıkmıştır.
Peki Alan Parsons Project'e dönecek olursak, bu grubu diğerlerinden ayıran ana fark nedir? Evet doğru tahmin ettiniz, elektronik etkisi, klavye kullanımı, aksak ritimler ve bas gitar ağırlığı ile kurulan değişik ses. Grubun sesi temiz, pürüzsüz ve kolay dinlenebilir. Albümlerinde enstrümanların titreşimleri önemlidir, müzik bir bulamaç şeklinde işlenmez, yalın ve etkileyicidir.
Olayın "elektronik" ayağına dönersek, bu tarzda ilk örneklerden biri Human League grubunun 1981 çalışması "Don't You Want Me" dir. Öte yandan Alan Parsons Project, 1976 yılında 80'lerin basitliği ile değil elektroniği, rock ile harmanlamış, klasik ve yer yerde senfonik esintiler taşıyan, zengin ve çok lezzetli elektronik progressive rock yapıyordu. Çok ama çok farklı bir sound idi.
"Tales Of Mystery and Imagination" albümünde Poe'nin ünlü şiiri "The Raven" a atfen yapılan aynı adlı parça bulunur. Vokallerine göz atarsanız, şiirin elektronik bir vokalle verildiğini görürsünüz ki 70lerin teknolojisi gereği, u on yılda bir rastlanabilen bir tekniktir, yani Alan Parsons mühendisliğinin verdiği yaratıcılıkla kayıt tekniğini, müzikal çizgisi yararına kötüye kullanmış ve muhteşem bir eser yaratmıştır.
Alan Parsons Project bugün pek rastlamadığımız bir şekilde tüm albümlerini konsept albüm olarak oluşturmuş ve albümlerinde hep bir şeyler bizlere anlatmışlardır. Altta Eric Woolfson' un vokaliyle 1980 yılından çalışmalarına bir örnek, Nothing Left To Lose
Çıktıkları bu müzikal yolculuk 1976 yılında başlamış ve 1990 yılında yaptıkları Freudiana adlı müzikal çalışmayla son bulmuş ama müzik tarihine geçmişlerdir.
Sizlere gelen yazılarda tek tek grubun albümleri, albümlerindeki hikayeler ve kayıtlarla alakalı detaylı bilgiler vereceğim., şu an tek diyebileceğim bu grubun çalışmalarını edinmenizdir.
Sevgiyle kalın,
Bülent Şaman
22 Ocak 2023
Şimdiye kadar önyargı ile yaklaşıp tür olarak dinleyemeyeceğimi düşündüğüm için dinlediğim sadece bilindik bir kaç parçaydı. Fakat tüm albümlerini tek tek dinlediğimde bu düşüncemde nasıl yanıldığımı çok net anladım. Alan Parsons Project akıcı, bir o kadar da zevkle dinlenebilen bir grup tüm yaptıkları parçalarda seslerin yalınlığı, kayıt kalitesinin özellikle rahatsız etmeyici şekilde temiz ve pürüzsüz olduğu da dikkat çekiyor.
YanıtlaSil