Son yayınlanan albümleri Eye In The Sky' dan iki yıl sonra Alan Parsons Project 1984 yılında benim de en sevdiğim albümlerinden biri olan Ammonia Avenue albümünü piyasaya sürer.
Alan Parsons Project ile ilgili en ilginç şeylerden biri ana tema oluşturulurken grubun şarkılarının her birinin aynı zamanda kulağa son derece keskin, etkileyici ve gösterişli gelmesidir. Bu formülü grup Ammonia Avenue albümünde kullanır. Yalnız bu sefer şarkı sözlerinin eşsiz güzelliği, enstrümanların parlaklığıyla birleştiği için albümde grubun işlediği temanın üstüne çıkıyor.
Üstte albümden, Prime Time video klibi..
Her albümlerinde olduğu gibi bu albümde de grubun bir konsepti var. Albüm, insanlar arasındaki iletişim hatlarının nasıl azaldığına ve toplum olarak nasıl ruhsal olarak daha izole ve antisosyal hale geldiğimize değiniyor. Ancak şarkı sözlerinde hâkim olan felsefi kavramların yanı sıra bu albümde öne çıkan şey müzik.
Altta albümden Dancing On A High Wire..
Mel Collins'in "Don't Answer Me"deki büyüleyici saksafonu, ıssız atmosferine katkıda bulunurken, Eric Woolfson'ın "Prime Time" boyunca kullandığı üslup canlılığı, onu grubun en iyi teklilerinden biri yapıyor.
Altta alıp götüren Eric Woolfson vokaliyle Don't Answer Me video klibi
"You Don't Believe" de sözlerin ciddiyeti, şarkının enerjik temposuna çok yakışıyor. Baladın inceliği, başarısız bir ilişki girişimine odaklanan zarif "Since The Last Good Bye"de hayat buluyor.
Albümün kapanış parçası ve aynı zamanda adı da olan Ammonia Avenue ise muhteşem miksi, güçlü sözleri ve Woolfson'un etkileyici ve yumuşacık vokaliyle sizi alıp götürüyor, ki bu parça benim grubun tüm şarkıları içinde belki de beni en etkileyen parça. Altta parçanın sözlerini yer aldığı ses klibi.
Vokalistler Eric Woolfson, Chris Rainbow, Lenny Zakatek ve Colin Blunstone, yeteneklerini albümün ana fikrinin üstüne ve ötesine yerleştirerek eşit derecede parlarlar.
Ve altta albümün tek enstrümental parçası Pipeline..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder