1982 yılına geldiğimizde Alan Parsons Project altıncı konsept albümleri olan Eye In The Sky' ı yayınlar. Bu albüm analog olarak kaydedilmiş ve sonrasında dijital olarak mixing yapılmıştır. Albüm genellikle odyofiller için dünya çapında sistemlerini değerlendirmek adına referans olarak kabul edilir, sebebi Alan Parsons'ın kayıt ve mixing yönünde tüm hünerini ortaya koymasıdır. Bu albümü ilk beş albümden ayıran bir aldığı ödüldür:
1983'teki 25. Grammy Ödülleri'nde Eye in the Sky, En İyi Tasarlanmış Albüm dalında Grammy Ödülü'ne aday gösterildi.
2019'da ise albüm, 61. Grammy Ödülleri'nde En İyi Sürükleyici Ses Albümü Grammy Ödülü'nü kazandı.
Peki, Eye in the sky albümünün konsepti ne?
Bu albümün arkasındaki konsept ister dini inançlar ister siyasi inançlar veya şansa inanç (kumarda olduğu gibi) olsun, inanç sistemleriyle ilgiliydi. Genel olarak kavram, hepimizi hor gören birinin olduğu evrensel fikriyle ilgilidir.
Albüm, Alan Parsons Project' e 1977'deki I Robot'tan bu yana ilk topten hitini sağladı ve bu albümün arkasındaki itici güçlerden birinin çapraz geçiş başarısı olduğunu hissetmemek zor.
Eric Woolfson 'un kadife sesiyle yorumladığı Eye in the Sky yumuşak ve akıcıdır. O kadar pürüzsüz ki, albüme de adını veren parça sevdiği ya da halkı yukarıdan gözetleyen bir göz olduğunu anlatır ve konsepti ortaya koyar şöyle ki;
Özürlerin kolay dilenebileceğini sanma
Beni geri döndürmeyi deneme
Şansın çoktu öncesinde
Ama daha fazlasını vermeyeceğim
Bana sorma
Durum böyle
Ne düşündüğünü biliyorum aslında
Pişman olacağın sözler söyleme
Oyuna gelme
Daha önce karşılaştım böyle suçlamalarla
Dahasını istemiyorum
İnan bana
Gözlerindeki ışıltı
Yalanlarını inanılabilir kılıyor
Gökyüzünde bir göz gibiyim
Sana bakıyorum
Aklını okuyabilirim
Kuralları koyan benim
Aptallarla ortak
Seni rahatlıkla kandırabilirim
Daha fazlasını görmem gerekmiyor
Bilmem için
Aklını okuyabilirim, aklını okuyabilirim
Arkanda sahte izlenimler bırakma
Ve ağlama çünkü fikrim değişmeyecek
Başka bir aptal bul önceki gibi
İnanmam artık yalanlara
Tüm göstergeler sahteyken
Altta Eye In The Sky...
The Turn of a Friendly Card albümünün aksine, Eye in the Sky'ı dinlerken daha büyük temalar üzerinde durmak mümkün, sesin canlılığı, melodinin tatlılığı ile dolu baştan sona melodik dokulu bir soft rock albümü.
Üstte Sirius...
Girişte yer alan ilk parça muhteşem bir enstrümental parça olan "Sirius" ve o harika parlak yıldızı anlatır. Bir diğer enstrümental ise "Mamma gamma" ise devrine göre harika bir synth çalışmasıdır.
"Children Of the Moon" grupta sıklıkla vokalde yer alan David Paton 'n yorumuyla kulaklarımıza ulaşıyor, parça müzikal olarak Eye In The Sky gibi olsa da zaman zaman klasik müziğe meyleder, gitar solo olan kısmında ise rock 'a geçiyor, tabii konu olarak Eye In The Sky temasını devam ettiriyor. Parçada bir yanda her şeyi yöneten güneş tanrısı ve diğer yanda ona karşı duran ay çocukları varken albümün kapağındaki Eye Of Horus' u da bir araya koyarsak konsepte biraz eski Mısır tanrılarına da atıf olduğu görülür.
Üstte Mammagamma..
Albümdeki en etkileyici parçalardan biri olan "Silence and I" hüzünlü, yalnızlığı ele alıyor ve anlatısında yalnızlık ve kişinin bir elmanın iki yarısı gibi olduğunu ortaya koyuyor. Parça yine Eric Woolfson tarafından yorumlanmış ve tamda sanatçının sesine uygun bir şarkı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder